شاخههای توتهای نه شاخهای، گوشه و کنار زمستان را آرام روشن کردهاندمانند شعلهای که در گذر زمان منجمد شده باشد، این [شعر] محبت عمیق جشنواره را در شعری میبافد که هرگز محو نمیشود. در این دوران که حس تشریفات دنبال میشود، این شعر به پاورقی عاشقانهی ضروری برای کریسمس و سال نو تبدیل شده است و داستانهای تأثیرگذاری از گرما و شادی را با شور و نشاط ابدی روایت میکند.
شکل نه شاخهای منحصر به فرد، به شاخههای توت، لایههای غنی و جلوهای سهبعدی میبخشد. شاخههای اصلی بلند و صاف ایستادهاند و در انشعابات، شاخههای کوچک با اشکال مختلف به شکلی منظم رشد میکنند که با توتهای چاق و چله و با مخروطهای کاج و سوزنهای کاج تزئین شدهاند و شبیه یک نقاشی زمستانی سهبعدی هستند. فضای جشن و شادی جشنواره به کمال خود ارائه شده است. این زبان بصری که نیازی به کلمات ندارد، دقیقاً همان ضربه آغازین است که شعر جشنواره را میبافد.
در مراسم عروسی تازه عروس و داماد، طاقی که با شاخههای توت تزئین شده، نماد عشق پرشور و پایدار است. در گوشهای از میز کار یک فرد تنها، دستهای کوچک از شاخههای توت، به زندگی روزمره و پیش پا افتاده او جلوهای از شادی و نشاط میبخشد و به نیرویی ملایم برای مبارزه با تنهایی تبدیل میشود.
علاوه بر تزئینات سنتی کریسمس، شاخههای توت نه چنگالی میتوانند به طرز هوشمندانهای در جشنوارههای شرقی مانند سال نو و جشنواره بهار نیز ادغام شوند. توتهای قرمز تیره و قرمز چینی، در کنار فانوسهای قرمز و شخصیتهای طلایی "فو"، به طور کامل مکمل یکدیگر هستند و ترکیبی منحصر به فرد از زیبایی چینی و غربی ایجاد میکنند.
وقتی زنگ سال نو به صدا در میآید، این دسته از شاخههای توت نه شاخهای هنوز سرزندگی و قدرت اولیه خود را حفظ میکنند. با حالت همیشه سبز خود، محبت عمیق جشنواره را در شعری جاودانه میبافد و داستانهایی درباره عشق، گرما و زیبایی روایت میکند. چه در حال تزئین خانه باشد، چه در حال انتقال احساسات یا ثبت زمان، این رنگ قرمز پرشور در زمستان.
زمان ارسال: ۱۵ مه ۲۰۲۵