در زندگی پرسرعت امروزیما اغلب احساس میکنیم مانند ماشینی هستیم که کوک شده و دائماً در میان شلوغی و سر و صدا در حال کار است. روح ما به تدریج پر از خستگی و چیزهای بیاهمیت میشود و کمکم درک آن عناصر شاعرانه ظریف و زیبا در زندگی را از دست میدهیم. با این حال، وقتی دسته گلی از کوکب بیسروصدا در مقابل ما ظاهر میشود، گویی پرتوی نوری وارد شکافهای زندگی شده و به ما اجازه میدهد تا از طریق نام گل با آن قلمرو شاعرانه گمشده روبرو شویم.
مثل پریای بود که از باغی رویایی بیرون آمده و فوراً توجه مرا به خود جلب کرد. گلهای بزرگ و پرپر کوکب، با گلبرگهای لایه لایهشان مانند آثار هنریِ با دقت ساخته شده، از مرکز به بیرون گسترده شدهاند، گویی غرور و زیبایی خود را به جهانیان عرضه میکنند. و رزهای چای، مانند همراهان مهربان کوکب، گلهای کوچک و ظریفی دارند، اما ظرافت خاصی را حفظ میکنند. یک حس زیباییشناسی طبیعی و لطیف وجود دارد، گویی گلها به آرامی در نسیم تکان میخورند و سرزندگی و نشاطی سرزنده را به نمایش میگذارند.
شبها، نور ملایمی بر روی دسته گل میتابد و فضایی گرم و رمانتیک ایجاد میکند. در حالی که در رختخواب دراز کشیدهام و به کوکبها و گلهای صد تومانی زیبا نگاه میکنم، میتوانم حس آرامش و راحتی را احساس کنم و به بدن و ذهن خستهام اجازه دهم تا استراحت کنند و تسکین یابند. این فقط یک تزئین نیست؛ بلکه بیشتر شبیه کلیدی است که سفری شاعرانه را در روح من باز میکند. هر بار که آن را میبینم، صحنههای زیبای مختلفی به ذهنم خطور میکند.
بیایید تجربه شاعرانهای را که این دسته گل کوکب و گل صد تومانی مصنوعی به ارمغان آورده است، گرامی بداریم و با هر نعمت کوچک زندگی با قلبی سپاسگزار رفتار کنیم. در روزهای آینده، هر چقدر هم که زندگی شلوغ و خستهکننده باشد، فراموش نکنید که فضایی از شعر برای خود باقی بگذارید و به روحتان اجازه دهید آزادانه در این فضا پرواز کند.
زمان ارسال: ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۵