Þegar fyrstu geislar morgunljóssins brutust inn um glufur gluggatjaldanna og burstuðu varlega gerviteggjaða terósina, fífillinnBlómvöndurÍ horninu á borðinu virtist allur heimurinn vera litaður mjúkum lit. Terós, með sínum einstaka, glæsilega ilm og milda líkamsstöðu, eins og draumur sem blómstrar hægt í morgunsólinni, ekki óþolinmóð, en nægilega til að gleðja fólk. Þær virðast ekki vera eins hverfular og raunveruleg blóm, heldur með þrautseigari afstöðu, gæta fegurðar hvers venjulegs dags.
Í fornri sögu miðlar terós djúpum tilfinningum og vináttu og verður vitni að ótal hrífandi tilfinningaþrungnum stundum. Nú er þessari tilfinningu snjallt fléttað inn í þennan blómvönd af eftirlíkingum, þannig að allir sem fá hann geta fundið hlýjuna í tíma og rúmi. Fífill, með einstakri líkamsstöðu sinni, hvetur okkur til að elta drauma okkar af hugrekki, ekki óttast framtíðina, ekki hugsa um fortíðina. Margréturnar eru taldar tákn æsku og vonar og kenna okkur að meta stundina og faðma hvern líflegan dag.
Að velja sér blómvönd af gervi terósum, fífillsblómum, er að velja ákveðna lífssýn. Það er ekki bara til að skreyta rýmið heldur einnig til að skreyta innri heiminn. Í þessu efnishyggjusamfélagi höfum við tilhneigingu til að villast og gleyma kjarna lífsins. Og þessi blómvöndur, eins og vitur maður, stóð þarna hljóðlega og minnti okkur á að meta fegurð lífsins, elska fólkið fyrir framan okkur og grípa augnablikið.
Þær segja sögur um fegurð, von og hamingju á ódauðlegan hátt. Leyfum okkur, í annríki og hávaða, að finna sinn eigin kyrrláta stað, svo að sálin geti dvalið þar. Megi þessi blómvöndur fylgja þér í gegnum hvern venjulegan og fallegan dag og skreyta þér hlýlegra og hamingjusamara heimili.
Birtingartími: 20. júlí 2024