Nalika angin adhem nyebul pipi kaya piso, lan nalika bumi ditutupi lapisan salju sing kandel, jagad iki koyone sepi lan adhem. Adhem mangsa dingin sing atos nggawe langkah wong dadi kesusu, lan swasana ati koyone beku dening salju putih sing monoton iki. Nanging, ing mangsa sing koyone ora ana urip iki, kembang plum cilik siji mlebu ing uripku kanthi meneng, kaya cahya sing paling anget kanggo nambani ing mangsa dingin, anget atiku lan madhangi warna-warna urip.
Kembange ngadeg meneng, kaya-kaya peri sing metu saka puisi kuna, ngetokake pesona saka jagad liya. Kembang plum cilik iki ngadeg dhewekan ing pang-pange, kanthi bentuk sing prasaja lan elegan. Sawetara kembang plum cilik lan alus ana ing pang-pange, alus lan lembab, kaya-kaya gampang tugel yen didemek. Benang sari dawa, kaya lintang sing kelap-kelip ing langit wengi, katon mencorong banget ing latar mburi kelopak kembang.
Tekstur kelopak kembangé katon cetha, kaya-kaya karya seni sing digawe kanthi tliti déning alam. Saben kelopak kembang rada mlengkung, mèmper karo rai bocah wadon sing isin sing mesem, nuduhaké rasa lincah lan dolanan. Sanajan mung simulasi, nanging kaya urip nganti meh bisa dikira asliné. Ing wektu iku, aku kaya ngambu aroma kembang prem sing samar lan ngrasakake ketangguhan lan tekad sing diduwèni nalika mekar ing angin adhem.
Aku nyelehake ing vas porselen biru-putih gaya kuna lan nyelehake ing meja kopi ing ruang tamu. Wiwit kuwi, wis dadi bagean sing ora bisa dipisahake saka uripku, meneng-meneng ngancani aku saben dina mangsa dingin. Ing wayah esuk, nalika sinar srengenge pisanan sumunar liwat jendela lan tiba ing kembang plum cilik, katon apik banget lan ayu.
Wektu kiriman: 22 Agustus 2025