មែកផ្កាព្រូនមួយដើមដែលត្រូវបានកាត់ចេញ ជាពន្លឺដ៏កក់ក្តៅ និងស្រទន់បំផុតនៅរដូវរងា

ពេលខ្យល់ត្រជាក់បក់កាត់ថ្ពាល់ដូចកាំបិតហើយនៅពេលដែលផែនដីត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយស្រទាប់ព្រិលក្រាស់ ពិភពលោកហាក់ដូចជាធ្លាក់ចូលទៅក្នុងស្ថានភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងត្រជាក់។ ភាពត្រជាក់ខ្លាំងនៃរដូវរងាធ្វើឱ្យជំហានរបស់មនុស្សក្លាយជាប្រញាប់ប្រញាល់ ហើយអារម្មណ៍របស់ពួកគេហាក់ដូចជាកកដោយពណ៌សឯកោនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងរដូវកាលដែលហាក់ដូចជាគ្មានជីវិតនេះ ផ្កាព្រូនតូចមួយបានចូលមកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដោយស្ងាត់ៗ ដូចជាពន្លឺព្យាបាលដ៏កក់ក្តៅបំផុតនៅរដូវរងា ដែលធ្វើឱ្យបេះដូងខ្ញុំកក់ក្តៅ និងបំភ្លឺពណ៌នៃជីវិត។
វាឈរនៅទីនោះយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ដូចជាវាជាទេពអប្សរមួយអង្គដែលលេចចេញពីកំណាព្យបុរាណ ដែលបញ្ចេញនូវមន្តស្នេហ៍ដ៏ចម្លែក។ ផ្កាព្រីងតូចមួយនេះឈរតែម្នាក់ឯងនៅលើមែករបស់វា ដែលមានរាងសាមញ្ញ និងឆើតឆាយ។ ផ្កាព្រីងតូចៗ និងឆ្ងាញ់ៗជាច្រើនត្រូវបានចោះនៅលើមែកឈើ ទន់ភ្លន់ និងមានសំណើម ដូចជាវានឹងបាក់យ៉ាងងាយប្រសិនបើប៉ះ។ កេសផ្កាវែងៗ ដូចជាផ្កាយភ្លឺចែងចាំងនៅលើមេឃពេលយប់ លេចធ្លោជាពិសេសប្រឆាំងនឹងផ្ទៃខាងក្រោយនៃផ្កា។
វាយនភាពផ្ការបស់វាអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ ដូចជាវាជាស្នាដៃសិល្បៈដែលបង្កើតឡើងដោយធម្មជាតិយ៉ាងល្អិតល្អន់។ ផ្កានីមួយៗមានរាងរួញបន្តិច ស្រដៀងនឹងមុខញញឹមរបស់ក្មេងស្រីខ្មាសអៀន ដែលបង្ហាញពីអារម្មណ៍រស់រវើក និងលេងសើច។ ទោះបីជាវាជាការក្លែងធ្វើក៏ដោយ វាដូចជាមានជីវិតខ្លាំងណាស់ ដែលស្ទើរតែអាចច្រឡំជាមួយរបស់ពិត។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំហាក់ដូចជាបានធុំក្លិនក្លិនក្រអូបស្រាលៗនៃផ្កាព្រីង ហើយមានអារម្មណ៍ថាមានភាពធន់ និងការតាំងចិត្តដែលវារីកក្នុងខ្យល់ត្រជាក់។
ខ្ញុំបានដាក់វានៅក្នុងថូប៉សឺឡែនពណ៌ខៀវ-សបែបបុរាណ ហើយដាក់វានៅលើតុកាហ្វេក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក វាបានក្លាយជាផ្នែកមួយដែលមិនអាចខ្វះបាននៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ដោយអមដំណើរខ្ញុំដោយស្ងៀមស្ងាត់ពេញមួយថ្ងៃរដូវរងា។ នៅពេលព្រឹក នៅពេលដែលកាំរស្មីដំបូងនៃពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងចូលតាមបង្អួច ហើយធ្លាក់មកលើផ្កាព្រីងតូច វាមើលទៅមានមន្តស្នេហ៍ និងស្រស់ស្អាតជាពិសេស។
ការតុបតែង ផ្ទះ រួម ប្រាកដនិយម


ពេលវេលាបង្ហោះ៖ ថ្ងៃទី ២២ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០២៥