Ut tecum communicem infantem parvum et peramoenum, ramus singularis foliorum mali siccorum. Vulgaris videtur, sed quasi nuntius annorum, tacite illas fabulas lenes et commoventes narrans.
Cum primum hoc folium mali siccum vidi, forma eius singularis statim oculos meos cepit. Folia leviter curva sunt, vestigiis naturalibus siccis in marginibus, quasi vestigium temporis nobis ostendere vellent. Omnis vena folii clare conspicitur, a caule ad quattuor latera extensa, velut lineae annorum, fragmenta et partes praeteriti memoriae mandans.
Ex materiis summae qualitatis et naturae amicabilibus fabricatum est, quae non solum tactu vera sunt, sed etiam robusta et durabilia, sine metu facilis damni. Sive intus ad ornatum collocatur, sive ad photographandum portatur, semper in perfecta condicione manere potest. Nos diu comitari et per annos constans prospectus fieri potest.
Cum ad scaenam ornandam venit, instrumentum versatile est pro spatiis domesticis et officiorum. In simplici vase vitreo pone et super mensam in atrio colloca, statim atmosphaeram naturalem et tranquillam toti spatio addens. Cum sol per fenestram in folia lucet, lux et umbrae maculosae in mensa saltant, quasi fabulam antiquam et lenem narrantes.
Hoc unum folium mali siccum non solum ornamentum est, sed magis quasi alimentum animi. Nobis occasionem praebet ut in vita moderna celerrima gradum sistamus et teneritudinem ac tranquillitatem annorum sentiamus. Carissimas memorias praeteritorum portat, sed etiam nos implet lenibus exspectationibus de futuro.
Unum ramum foliorum mali siccorum habere est donum annorum lene. Ut tu fabulam ignotam lenem narres!
Tempus publicationis: XI Aprilis MMXXXV