Mundum pacificum et vim lenem ad corda nostra, vita attrita, sananda desideramus.Hodie, vobiscum communicaturus sum thesaurum qui nos statim in serenam naturam transferre et melodiam salutarem canere potest – taraxacum sex dentes cum uno ramo.
Cum primum hoc taraxacum hexagonale vidi, vere obstupui aspectu eius vivido, quasi opus artis a natura ipsa sculptum esset.
Pluma eius tenuis et mollis est, sicut pluma verae taraxaci, singulae graciles et leves. Leniter manu tangendo, textura delicata per digitos fluit, quasi teneritudinem taraxacorum in aura leniter oscillantium sentires.
Sex rami inter se resonant, aestheticam harmoniosam et stratificatam creantes, sicut taraxaca in natura crescentes, vitalitate ac vigore pleni.
In mensa iuxta lectum in cubiculo posita et cum simplici vase vitreo coniuncta, totum cubiculum statim calidum et iucundum fit. Nocte adveniente, lux in taraxaca incidit, et lanugo, velut stellae parvae, somnia nostra custodiens, leni lumine relucet. Taraxacis comitati, in dulce somnium celerius delabi possumus, et somnium etiam tranquillitate et pulchritudine implebitur.
In quolibet angulo domus nostrae ponere et partem vitae nostrae facere possumus. Cum animo tristi sumus, hoc taraxacum intuere. Similis est amico tacito, nos tacite consolans. Cum solitudinem sentimus, eius pilum tange. Similis est amplexui calido, nobis robur et animum dans.
Quamquam vita plena est difficultatibus et pressionibus, non oblivisci debemus invenire aliquas parvas laetitiam nobis ipsis ad sanandum. Taraxacum unum sex dentes tactus calidus est in vita nostra. Melodia naturali et aetherea sanationis nobis in angulo quieto canere potest.
Tempus publicationis: XXIX Aprilis MMXXXV