MargaritaeFlorum specie vulgarium sed infinitam vitalitatem praeditorum, ab antiquis hominibus amatum est. Non splendore venusto, sed simplicitate et novitate, famam "nuntii veris" consecutus est. Sub leni tactu aurae vernae, frustum foliorum viridium floribus parvis circumdatum, quasi subtilissimis naturae penicillis ictibus, in vasto caelo terraque imaginem vividam delineant.
Bellis non solum genus floris est, sed etiam profundam connotationem culturalem et significationem symbolicam fert. In multis culturis, bellis ut symbola innocentiae, spei et iuventutis habetur. Non timet frigus, difficilem animum incrementum praebet, homines in difficultatibus et provocationibus incitat, sed etiam animum positivum servat, audacter somnia et felicitatem persequitur.
Fasciculus florum recentium simulatarum *Margaritarum* non solum ornamentum est, sed etiam donum energiae positivae. Sive propinquis et amicis detur, sive in atrio collocatur, sensus interiores hominum singulari suo decore incitare potest, ut homines, post laborem et lassitudinem, locum quietum sibi inveniant, amoremque vitae desideriumque recuperent.
Non circumscribuntur condicionibus naturalibus, ut temporibus anni et caelo, et per totum annum in statu splendente conservari possunt, vitalitatem et vitalitatem perpetuam spatio nostro vitali afferentes. Simul, conservatio et conservatio fasciculi simulati etiam facilior est, sine irrigatione, sternutatione, aliisque operationibus intricatis; tantum pulverem regulariter deterge, splendorem et venustatem pristinam conservare potes.
Non solum ornamentum vel donum tam simplex est, sed etiam reflexio et studium vitae. Docet nos quomodo pacem in tumultu et tumultu inveniamus, et pulchritudinem in cotidiano.
Tempus publicationis: IX Augusti, MMXXIV