Hoc simulatumpaeonia, velut nubes levis, leviter in conspectum nostrum cadens. Petala eius inter se strata sunt, singula diligenter fabricata, quasi opus et sapientiam artificis contineant. Color est clarus et elegans, ruber calidus, albus purus, quasi naturalis paeoniae incarnatio, quae homines primo aspectu amare facit.
Ibi stat quiete, neque foliorum viridium fulgore opus est, neque florum racemo; sola sua pulchritudo sufficit ad omnium attentionem alliciendam. Eius existentia, velut pulchrum carmen, homines simul gaudere sinit, sed etiam pacem et gaudium ex imo corde sentire.
Huius paeoniae simulatae subtilitas non solum in specie reali, sed etiam in exquisitis minutiis consistit. Textura petalorum clare conspicitur, quasi veram texturam ex natura tangere possis. Pars media magis ad vivum refertur, ut homines tenues flores paeoniae olfacere possint. Omnis pars diligenter polita est, ut haec singularis paeonia vitam habere videatur, opus artis fieri.
In angulo conclavis vel mensa studii collocatur, pulchrum prospectum fieri potest. Quotiescumque fessus es, suspice et paeonias florentes vide, quasi naturae viriditatem et vitalitatem sentire possis, ita ut homines statim recreantur. Similis est spiritui qui spatium nostrum vitale pulchritudine et delicatitudine sua illuminat.
In mundo mutationibus et difficultatibus pleno, omnes propriam pulchritudinem et pacem quaerimus. Haec singularis paeonia simulata similis est parvo thesauro. Cum sua pulchritudine et delicatitate, infinitas admirationes et tactus nobis affert.
Tempus publicationis: XXII Aprilis MMXXIV