Hydrangea iam ab antiquis temporibus symbolum amoris et pulchritudinis fuit. Nomen trahit a floribus dense racematis, qui antiquas hydrangeas iaculantes simulant, significantes reunionem, felicitatem et laetitiam. Sub tepido sole verno, hydrangeae florent, coloratae, quasi epulae naturae diligenter paratae, homines laetantes et strepitum obliviscentes.
Cum singulari venustate et commoditate,hydrangeae artificialis ramus singularisIn milia domorum ingressa est. Non solum est reproductio pulchritudinis naturae, sed etiam interpretatio moderna culturae traditionalis, ut amor et benedictio a natura data tempus spatiumque transcendere possint et omne cor quod vitam meliorem desiderat calefacere pergant.
Domus non solum locus vivendi, sed etiam portus animae significat. Hydrangeae simulatae pulchrae ramus singularis ornamentum calidissimum in hoc portu fieri potest. Sive in mensa in conclavi, sive in fenestra cubiculi, sive in pluteo librorum in museo ponatur, coloribus suis singularibus dulcibus et elegantia corporis statim stilum et atmosphaeram totius spatii augere potest.
Ramus singularis hydrangeae artificialis non solum propter pulchritudinem externam et utilitatem, sed etiam propter significationem culturalem et valorem affectivum quem portat, causa est. In cultura Sinensi traditionali, hydrangeae saepe ut symbolum amoris et bonorum votorum adhibentur. Et hic ramus singularis hydrangeae artificialis, suo modo singulari, hanc significationem pulchram vitae modernae continuabit.
Dulcitudinem et gaudium vitae nos sentire facit, cum occupati et defessi sumus. Nobis permittit somnia et ideales in via sequi, sine obliviscendis animi pristini et audaciae; nobis permittit frui civilizatione materiali, sine obliviscendis redire ad naturam et curam naturae.
Tempus publicationis: XXVI Septembris, MMXXIV