Domus nostra, quasi perfugium vitae, est huius pulchrae cupiditas imago. Omnis angulus minutus, omnis supellex domestica, est reflexio gustus nostri vitae. Inter ea, est pulchritudo quae ab hominibus neglecta est, et haec est coloratio colorum ex parvis...Cantharis Kanami.
Cantharis Kanami, nomen poeticum, infinitum naturalem decorem post se habet. Non est flos clarus et sumptuosus, nec rara planta viridis, sed amorem hominum singulari venustate sibi conciliavit. Colores eius divites et vividi sunt, cum roseis subtilibus, flavis vividis, et purpureis profundis, qui inter se contexuntur ut imaginem vividam forment.
Sive in angulo conclavis, sive in fenestra cubiculi, sive iuxta pluteum librorum in museo sit, dummodo olla Cantharum parvarum adsit, vitalitatem et vitalitatem toti spatio addere potest. Eius existentia, velut carmen sine verbis, harmonicam naturae et vitae coexistentiam narrat.
Pulchritudo Cantharis Kanami non solum in exteriori colore, sed etiam in interna vitalitate et pertinacia consistit. Non est fastidiosa de condicionibus crescendi, non timet ventum et pluviam; dummodo sol et aqua adsint, pulcherrimam animi affectionem ostendere potest. Hic spiritus etiam est qualitas a qua in vita nostra discere debemus.
Coloribus suis variis et singulari venustate, gaudium infinitum et admirationem vitae domesticae nostrae affert. Non solum flos est, sed etiam symbolum animi ad vitam. Pulchritudinem eius cum amore sentiamus, eius existentiam curemus, ut domus nostra, propter eius existentiam, pulchrior et calidior fiat. Plus coloris et vitalitatis vitae nostrae communis addamus.
Flores pulchri vitam somniorum ornent.
Tempus publicationis: XIV Decembris MMXXIII