Cari amici pollinisCum aura verna genas tuas leniter tangit, sentisne illam dulcedinis et teneritatis vestigium? Hodie te in epulas visus et animae ducam. Personae principales sunt illae rosae capita leniter trementes. Melodia veris maxime romantica et magnifica modo discreto canunt. Finge primum radium solis matutinum per nebulam penetrare, leniter in rosas florentes cadere. Petala tenera et nitida, quasi virgines verecundae, leniter tremunt ad novum diem excipiendum. Quaeque rosa similis saltatrici in natura videtur, rhythmo aurae vernae sequens, gratiam et venustatem suam ostendens.
Quisque color similis est notis musicis diligenter selectis, in pentagrammate quinquelineari veris saltantibus. Cum appropinquaveris et has texturas delicatas et guttas roris attente observaveris, invenies singula fabulam veris narrare, et unumquodque petalum hymnum vitae canere.
Rosae ab antiquis temporibus semper amoris symbolum fuerunt. Colores diversi diversas affectiones repraesentant. Rosae rubrae, sicut ignis, ardentes sunt, amorem intensum exprimentes; rosae roseae, sicut aqua, mites sunt, sensus delicatos significantes; rosae albae, purae et sine macula, sinceram amicitiam significantes.
Rosae non solum cum romantica atmosphaera diei Sancti Valentini coniunguntur; etiam ornamentum aestheticum in vita domestica fieri possunt. Sive in mensa in conclavi collocatae sive iuxta lectum in cubiculo ornatae, fragrantia et pulchritudo rosarum tactum caloris et romanticismi spatio vitali addere possunt. Non solum ornamenta sunt, sed etiam exemplum animi erga vitam, quae studium et amorem vitae pulchrae repraesentant.
Hoc tempore verno vitalitate redundante, sinite singulae rosarum gemmae tremores tenerrimum tactum in corde vestro fieri. Non solum mundum ornant, sed etiam animam nutriunt et extollunt.
Tempus publicationis: XXIII Ianuarii MMXXXV