In mundo artis floralis, occursus variarum materiarum floralium saepe scintillam captivantem creat. Rosarum teae, hydrangearum et chrysanthemorum coniunctio similis est symphoniae leni. Unaquaeque formam et venustatem suam singularem exhibet, inter se agens et complens intra eundem fasciculum, simul carmen de pulchritudine et poesi componens, permittens ut haec lenis teneritas a natura orta perpetuo conservetur.
Chamaemelum, ingenio suo leni et delicato, corda hominum tangit. Petala eius inter se strata sunt, velut sericum diligentissime elaboratum, quasi vestigia aurae lenis relinquentes. Hydrangea, forma sua plena et dives, tonum calidum toti florum praebet. Chamaemelum cum chrysanthemis ingeniose coniungendo, strata totius florum distinctiora fiunt, et atmosphaera lenis etiam profundior fit. Chrysanthema, gestu suo elegante et refinato, sensum tranquillitatis et compositi florum addunt.
Trium florum generum lenitates perfecte coniunctis, haec compositio singularem sensum caloris et poesis in quemvis angulum domus infundere potest. Sive iuxta sofam in conclavi collocata, tactum coloris mollis spatio vitae, alias paulo serio, addere potest, ita ut familiares, dum otio et oblectatione fruuntur, lenem societatem ex compositione florum sentiant; cum in mensa iuxta lectum in cubiculo collocata, color elegans et forma lenis hominibus adiuvare potest ut lassitudinem diei ante somnum levent, eis permittens ut in terram somniorum cum pace et pulchritudine ingrediantur.
Hoc hominibus permittit ut dono naturae quovis tempore fruantur sine nimio tempore et labore, et simul permittit ut amor et admiratio vitae permaneant. In vita quotidiana, semper quis pulchritudinem et poesin ex floribus sentire potest, vitam propter hanc teneritudinem magis exspectandam reddens.
Tempus publicationis: XI Iul. MMXXXV