Hodie vobiscum thesaurum quem nuper inveni communicare debeo.-ramus aquifolii siccatus. Primo, mentem tantum incipiendi conandi tenui, non putavi cum vere in vitam meam intraret, pulchritudinem allatam imaginationem superare!
Veritate eius valde impressus sum. Quisque virgultus formam diversam habet, et textura ramorum clare conspicua est, velut vestigia annorum in summo relicta, cum simplici sensu aesthetico. Color aquifolii sicci prorsus idem erat ac veri aquifolii sicci, quasi modo ex silvis hiemalibus collectus esset. Similis gemmae in ramis siccis positae, colorem clarum toti virgulto addens et taedium hiemis frangens.
Eum in variis domus tuae angulis collocando subtiliter atmosphaeram singularem creare potes. Pauci ramuli aquifolii siccati in simplici vase vitreo immittuntur et in mensa in atrio collocantur, quae statim totius spatii centrum fit. Hieme post meridiem, sol per fenestram in mensa lucet, et lux per parvos fructus rubros transit, lucem et umbram maculosam in mensam iaciens, atmosphaeram pigram et calidam creans. Amici ad domum veniunt, semper hac ornatu eleganti allecti, ita ut stilus domus meae subito multum melior factus sit.
Ramuli aquifolii siccati non solum ornamentum domesticum optimum sunt, sed etiam dona apta. Frigidis autumno et hieme, tale donum speciale mittere, et hiemis aura imbibit, sed etiam bonam benedictionem significat.
Pulchritudo eius non solum in specie consistit, sed etiam in singulari atmosphaera quam creat, ut et naturae venustatem et vitae poesin in vita nostra occupata sentire possimus.
Tempus publicationis: Martii XX, MMXXXV