Wann de bäissende kale Wand duerch d'Wangen schneit wéi e Messer, an wann d'Äerd mat enger décker Schnéischicht bedeckt ass, schéngt d'Welt an en Zoustand vu Rou a Keelt ze falen. Déi haart Wanterkeelt mécht d'Schrëtt vun de Leit séier, an hir Stëmmung schéngt vun dësem monotone Wäiss agefruer ze sinn. Awer an dëser scheinbar liewloser Joreszäit ass eng eenzeg kleng Pflaumeblumm roueg a mäi Liewe komm, wéi dat wäermst heelen Liicht am Wanter, dat mäin Häerz erwiermt an d'Faarwe vum Liewen beliicht huet.
Et stoung roueg do, wéi wann et eng Fee wier, déi aus der aler Poesie ervirgeet, an en ausserierdesche Charme ausgestraalt huet. Dës kleng Pflaumeblumm stoung eleng op hirem Aascht, mat enger einfacher an eleganter Form. E puer kleng an delikat Pflaumeblüte ware gespickt um Aascht, zärt a fiicht, wéi wann se liicht géife briechen, wa se ugegraff ginn. D'Stämme ware laang, wéi blénkeg Stären um Nuetshimmel, a stoungen besonnesch hell virum Hannergrond vun de Bléieblieder.
Seng Bléiebliedertextur ass kloer ze gesinn, wéi wann et e Konschtwierk wier, dat vun der Natur suergfälteg handwierklech gemaach gouf. All Bléieblieder sinn liicht gekrauselt, gläichen dem laachende Gesiicht vun engem scheie Meedchen, wat e Gefill vu Liewensfreedegkeet a Spillerei ausstraalt. Och wann et eng Simulatioun ass, ass se sou lieweg, datt een se bal mat der Realitéit verwiessele kann. An deem Moment hunn ech de schwaache Geroch vun de Pflaumebléien geroch an d'Widderstandsfäegkeet an d'Entschlossenheet gefillt, mat där se am kale Wand gebléit hunn.
Ech hunn et an eng altmodesch blo-wäiss Porzeläinsvas gestallt an op den Kaffisdësch am Wunnzëmmer gestallt. Zënterhier ass et zu engem onverzichtbaren Deel vu mengem Liewe ginn a begleet mech roueg duerch all Wanterdag. Moies, wann den éischte Sonnestral duerch d'Fënster schéngt an op déi kleng Pflaumebléi fällt, gesäit et besonnesch charmant a schéin aus.
Zäitpunkt vun der Verëffentlechung: 22. August 2025