Wanneer de snijdende koude wind als een mes door je wangen snijdt.En wanneer de aarde bedekt is met een dikke laag sneeuw, lijkt de wereld in een staat van stilte en kilte te vervallen. De strenge winterkou zorgt ervoor dat mensen zich haasten en hun gemoedstoestand lijkt te bevriezen door dit monotone wit. Maar in dit schijnbaar levenloze seizoen kwam een enkele, kleine pruimenbloesem stilletjes mijn leven binnen, als het warmste, helende licht in de winter, dat mijn hart verwarmde en de kleuren van het leven weer deed oplichten.
Het stond daar stil, alsof het een fee was die rechtstreeks uit een oud gedicht tevoorschijn kwam en een bovenaardse charme uitstraalde. Deze kleine pruimenbloesem stond alleen aan de tak, met een eenvoudige en elegante vorm. Verschillende kleine, tere pruimenbloesems waren verspreid over de tak, zacht en vochtig, alsof ze bij aanraking zouden breken. De meeldraden waren lang, als fonkelende sterren aan de nachtelijke hemel, en staken bijzonder helder af tegen de achtergrond van de bloemblaadjes.
De textuur van de bloemblaadjes is duidelijk zichtbaar, alsof het een kunstwerk is dat met zorg door de natuur is vervaardigd. Elk bloemblaadje is licht gekruld, als een verlegen, glimlachend gezichtje, en straalt een gevoel van levendigheid en speelsheid uit. Hoewel het een simulatie is, is het zo levensecht dat het bijna voor echt zou kunnen worden aangezien. Op dat moment leek ik de vage geur van de pruimenbloesems te ruiken en voelde ik de veerkracht en vastberadenheid waarmee ze in de koude wind bloeiden.
Ik plaatste het in een ouderwetse blauw-witte porseleinen vaas en zette die op de salontafel in de woonkamer. Sindsdien is het een onmisbaar onderdeel van mijn leven geworden, dat me stilletjes door elke winterdag begeleidt. 's Morgens, wanneer de eerste zonnestralen door het raam schijnen en op het kleine pruimenbloesempje vallen, ziet het er bijzonder charmant en mooi uit.
Geplaatst op: 22 augustus 2025