In de onophoudelijke stroom van de tijdWe zijn als reizigers in een lawaaierige wereld, haastig voortbewegend met onze voeten, terwijl onze ziel laag na laag wordt omhuld door de drukte en de druk. De trivialiteiten van het leven zijn als fijne zandkorrels die langzaam de leegte in ons hart vullen. Die eens zo warme en mooie liefdesgevoelens lijken stilletjes weg te glippen, zonder dat we het merken, en laten slechts een kale en eenzame plek achter. Een enkele hortensia, als een lichtstraal die door de mist heen breekt, verlicht de vergeten hoek diep in ons hart, waardoor we het leven opnieuw kunnen omarmen en de lang verloren warmte en liefde kunnen terugvinden.
De bloemblaadjes van deze hortensia zijn met uiterste precisie vervaardigd uit fijne zijde, elk levensecht en schijnbaar in staat om bij de geringste aanraking te trillen. Schitterend in het zonlicht, lijkt ze een eeuwenoud en mysterieus verhaal te vertellen. Op dat moment was ik volledig gefascineerd door de eenzame hortensia. Het leek alsof ik een gesprek met haar voerde, dwars door tijd en ruimte heen. In deze drukke en lawaaierige wereld was ze als een vredige parel, die mijn rusteloze geest onmiddellijk kalmeerde. Ik besloot haar mee naar huis te nemen en er een lichtpuntje in mijn leven van te maken.
Deze eenzame hortensia is een dierbare metgezel in mijn leven geworden. Ik heb hem op de vensterbank in mijn slaapkamer gezet. Elke ochtend, als de eerste zonnestralen door het raam op hem vallen, lijkt hij tot leven te komen en een zachte, warme gloed uit te stralen. Ik zit dan rustig naast mijn bed, kijk ernaar en voel de rust en schoonheid. Het voelt alsof al mijn zorgen en vermoeidheid op dat moment verdwijnen.
Toen ik uitgeput thuiskwam, zag ik dat de hortensia daar nog steeds rustig bloeide, alsof hij me verwelkomde. Ik streelde zachtjes de bloemblaadjes, voelde de delicate textuur, en geleidelijk aan verdwenen de vermoeidheid en eenzaamheid in mijn hart.
Geplaatst op: 23 augustus 2025