Mes nxitimit, nxitimit dhe trazirave të jetës, ne gjithmonë dëshirojmë të gjejmë një cep të qetë ku shpirtrat tanë mund të pushojnë dhe poezia mund të rritet në heshtje. Pema e vetme e magnolisë që po ndaj me ju të gjithë është si një zanë e butë që ecën nga thellësitë e kohës. Në çarjet e kohës, ajo skicon një cep të poezisë elegante për ne, duke i bërë edhe ditët e zakonshme të shkëlqejnë fort.
Çdo petal është pak i përdredhur, me një hark natyral, sikur sapo ka përjetuar një fllad të lehtë dhe tani po e shtrin qëndrimin e tij, duke e shfaqur plotësisht bukurinë e tij. Stamenat janë të verdha delikate, si zana të puthura nga dielli, të vendosura midis petaleve, duke i shtuar kësaj magnolie një prekje gjallërie dhe gjallërie.
Natën, kur shtrihem në shtrat dhe shikoj magnolien që çel qetësisht mbi komodinën pranë shtratit, të gjitha problemet dhe lodhja në zemrën time duket se zhduken në një çast. Petalet lëshojnë një aurë të qetë dhe paqësore nën dritën e butë, duke më bërë të ndihem sikur jam në një ëndërr të qetë. Me shoqërinë e saj, mund të fle veçanërisht thellë çdo natë. Kur zgjohem në mëngjes dhe shoh pamjen e saj simpatike, edhe humori im do të bëhet veçanërisht i këndshëm.
Vendose në një cep të tavolinës. Kur ulem në tavolinë, përballë kompjuterit ose një libri dhe ndihem i lodhur, për sa kohë që shikoj lart atë magnoli, do të prekem nga bukuria e saj e thjeshtë dhe elegante, dhe frymëzimi do të vijë si një burim i fuqishëm.
Jeta mund të jetë e thjeshtë, por për sa kohë që zbulojmë dhe krijojmë me zemrat tona, mund të përvijojmë një cep të poezisë sonë të thjeshtë dhe elegante në çarjet e kohës. Një magnoli e vetme është një çelës për ne për të zhbllokuar një jetë poetike. Pse të mos zgjidhni një edhe për veten tuaj dhe ta lini të na shoqërojë në çdo ditë të mrekullueshme?
Koha e postimit: 25 Prill 2025