มัดใบไผ่ห้าแฉกและหญ้า เสียงลมป่าพัดผ่านปลายนิ้ว

แสงยามเช้าส่องผ่านม่านโปร่งลงมาในแจกันเซรามิกที่มุมห้องพวงใบไผ่ห้าแฉกดูเหมือนจะเพิ่งกลับมาจากทุ่งหมอก เส้นใบจางๆ มองเห็นได้ในแสงและเงา ปลายใบเรียวเล็กสั่นไหวเล็กน้อย เมื่อปลายนิ้วสัมผัสเบาๆ แม้จะไม่มีความชุ่มชื้นเหมือนใบไม้จริง แต่กลับราวกับสายลมที่พัดพากลิ่นหอมของหญ้าเขียวขจีมาจากป่าลึกในความทรงจำ ตรึงบทกวีธรรมชาติที่เลือนรางให้กลายเป็นจังหวะอันเป็นนิรันดร์
การวางมัดหญ้าใบไผ่ห้าแฉกนี้ไว้ที่บ้านเปรียบเสมือนการนำกลิ่นหอมของป่ามาสู่ป่าคอนกรีต ชั้นวางหนังสือในห้องนั่งเล่นตัดกับเครื่องปั้นดินเผาเรียบง่ายและหนังสือปกเหลืองที่เย็บด้วยด้ายอย่างสวยงาม ความคล่องตัวของใบไม้ช่วยตัดกับความน่าเบื่อของพื้นที่และเพิ่มเสน่ห์แบบดิบๆ ให้กับสไตล์จีน แจกันสีขาวเรียบง่ายที่จัดวางไว้ในห้องทำงานสไตล์นอร์ดิกตัดกับรูปทรงธรรมชาติของหญ้าใบไผ่ห้าจุด ก่อให้เกิดความไม่สมบูรณ์แบบและพื้นที่ว่างเปล่าในสไตล์วาบิ-ซาบิ แม้ในห้องนอนที่ทันสมัยและเรียบง่าย มัดหญ้าเล็กๆ ที่วางอยู่ในขวดแก้วก็ให้ความรู้สึกราวกับอยู่บนทุ่งหญ้าที่น้ำค้างยามเช้ายังไม่แห้งเมื่อตื่นนอนและทำความสะอาดร่างกายในตอนเช้า
มัดหญ้าใบไผ่ห้าแฉก ผลงานศิลปะสมจริงชิ้นนี้ผสานเทคโนโลยีและงานฝีมืออันล้ำค่า คือการยกย่องเชิดชูธรรมชาติอย่างลึกซึ้งและเป็นการแสวงหาชีวิตอันเปี่ยมด้วยบทกวีอย่างไม่ย่อท้อ มัดหญ้านี้ทำให้เราได้ยินเสียงลมพัดผ่านทุ่งนาและสัมผัสฤดูกาลทั้งสี่ที่ผันผ่านได้ในพริบตาโดยไม่ต้องเดินทางไกล เมื่อมัดหญ้าที่ไม่มีวันโรยรานี้เบ่งบานอย่างเงียบเชียบ มันไม่เพียงแต่บอกเล่าเรื่องราวของพืชพรรณไม้ แต่ยังบอกเล่าถึงความปรารถนาอันเป็นนิรันดร์ของผู้คนที่ต้องการชีวิตที่สงบสุขอีกด้วย