Zamanın coşkun akışındaGürültülü dünyada yolcular gibiyiz, ayaklarımızla acele ederken ruhlarımız yoğunluk ve baskıyla katman katman sarılıyor. Hayatın önemsiz ayrıntıları, kalplerimizdeki boşlukları yavaş yavaş dolduran ince kum taneleri gibidir. Bir zamanlar sıcak ve güzel olan o sevgi duyguları, fark edilmeden sessizce kayıp gidiyor, geriye sadece çorak ve yalnız bir manzara bırakıyor. Tek başına duran bir ortanca, sisin içinden geçen bir ışık huzmesi gibi, kalplerimizin derinliklerindeki unutulmuş köşeyi aydınlatıyor, hayatı yeniden kucaklamamıza ve uzun zamandır kayıp olan sıcaklığı ve sevgiyi yeniden kazanmamıza olanak tanıyor.
Bu ortanca çiçeğinin yaprakları ince ipekten titizlikle işlenmiş, her biri gerçekçi ve en ufak bir dokunuşta titreyebilecek gibi görünüyor. Güneş ışığı altında büyüleyici bir parıltıyla ışıldayan çiçek, eski ve gizemli bir hikaye anlatıyor gibiydi. O an, yalnız ortanca çiçeği beni tamamen büyülemişti. Sanki zaman ve mekân ötesinden onunla konuşuyordum. Bu hareketli ve gürültülü dünyada, huzursuz zihnimi anında sakinleştiren huzurlu bir inci gibiydi. Onu eve götürmeye ve hayatımda parlak bir nokta yapmaya karar verdim.
Bu yalnız ortanca, hayatımda yakın bir dost haline geldi. Onu yatak odamdaki pencere pervazına yerleştirdim. Her sabah, ilk güneş ışınları pencereden üzerine vurduğunda, sanki yeniden canlanmış gibi, yumuşak ve sıcak bir ışık yayıyor. Başucumda sessizce oturup onu izler ve bu dinginliği ve güzelliği hissederdim. Sanki tüm dertlerim ve yorgunluğum o anda yok oluyordu.
Yorgun bedenimle eve döndüğümde, ortancanın orada hâlâ sessizce çiçek açtığını, sanki beni geri karşılıyormuş gibi durduğunu gördüm. Yapraklarını nazikçe okşadım, narin dokusunu hissettim ve yavaş yavaş kalbimdeki yorgunluk ve yalnızlık kayboldu.
Yayın tarihi: 23 Ağustos 2025