Կյանքը նման է հին ձայնապնակի՝ սեղմված ցիկլի կոճակովԺամը իննից հինգի եռուզեռը, միապաղաղ արագ սնունդը և անբաժան մթնշաղը՝ այս մասնատված առօրյա ռեժիմները միասին են հավաքում մարդկանց մեծամասնության կյանքի սովորական պատկերը։ Այդ անհանգստությամբ և ուժասպառությամբ լի օրերին ես միշտ զգում էի, որ իմ կյանքում բացակայում է մի լուսավոր կետ, և սիրտս լցված էր իդեալական կյանքի կարոտի և իրականության միջև եղած բացի ափսոսանքով։ Միայն այն ժամանակ, երբ հանդիպեցի այդ միակ եռագլուխ արևածաղիկին, որը ծաղկում էր յուրահատուկ դիրքով, ես լուռ հարթեցի սրտիս կնճիռները և վերագտա լույսը իմ սովորական կյանքում։
Տար այն տուն և դիր մահճակալի կողքին գտնվող սպիտակ կերամիկական շշի մեջ։ Անմիջապես ամբողջ սենյակը լուսավորվեց։ Առավոտյան արևի առաջին ճառագայթը պատուհանից ներս ընկավ և ընկավ թերթիկների վրա։ Երեք ծաղկի գլուխները նման էին երեք փոքրիկ ԱՐԵՎՆԵՐԻ՝ բեկելով տաք և կուրացնող լույսը։ Այդ պահին ես հանկարծ հասկացա, որ սովորական օրերը նույնպես կարող են ունենալ այդքան փայլուն սկիզբ։ Ես միշտ բողոքում էի, որ կյանքը չափազանց միապաղաղ է, ամեն օր կրկնելով նույն ռեժիմը, բայց անտեսում էի, որ քանի դեռ սրտովս եմ հայտնաբերում, միշտ սպասվում է անսպասելի գեղեցկություն։ Այս արևածաղիկը նման է կյանքի կողմից ուղարկված դեսպանի, որն օգտագործում է իր եզակիությունը՝ ինձ հիշեցնելու համար, որ անհրաժեշտ չէ տարվել հեռավորության պոեզիայով. մեր աչքերի առջև բացվող փոքրիկ ուրախությունները նույնպես արժանի են գնահատելու։
Իր կարճատև, բայց փայլուն ծաղկումով այն նոր կենսունակություն է ներարկել իմ կյանքի մեջ։ Այն ինձ հասկացնում է, որ կյանքի պոեզիան հեռու և անհասանելի վայրերում չէ, այլ մեր աչքերի առաջ գտնվող յուրաքանչյուր պահի մեջ։ Կյանքի որևէ անկյունում միշտ կլինի անսպասելի գեղեցկություն, որը կբուժի այդ մանր ափսոսանքները և կլուսավորի առջևի ուղին։
Հրապարակման ժամանակը. Հունիս-03-2025