ცხოვრება ძველ ჩანაწერს ჰგავს, რომელზეც ციკლის ღილაკია დაჭერილი... ცხრა საათიდან ხუთ საათამდე აურზაური, ერთფეროვანი სწრაფი კვება და გაუზიარებელი ბინდი - ეს ფრაგმენტული ყოველდღიური რუტინა ადამიანების უმეტესობის ცხოვრების ჩვეულებრივ სურათს აერთიანებს. შფოთვითა და დაღლილობით სავსე იმ დღეებში, ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ ჩემს ცხოვრებას ნათელი წერტილი აკლდა და გული სინანულით მქონდა სავსე იდეალური ცხოვრებისკენ ლტოლვასა და რეალობას შორის არსებული უფსკრულის გამო. მხოლოდ მას შემდეგ, რაც შევხვდი იმ ერთადერთ სამთავიან მზესუმზირას, რომელიც უნიკალურ პოზაში აყვავდა, ჩუმად გავასწორე ნაოჭები გულში და ხელახლა აღმოვაჩინე სინათლე ჩემს ჩვეულებრივ ცხოვრებაში.
სახლში წაიღე და საწოლთან მდგარ თეთრ კერამიკულ ბოთლში ჩადე. მთელი ოთახი მყისიერად განათდა. დილით მზის პირველი სხივი ფანჯრიდან გამოანათა და ფურცლებზე დაეცა. სამი ყვავილის თავი სამ პატარა მზეს ჰგავდა, რომლებიც თბილ და კაშკაშა შუქს არღვევდნენ. იმ მომენტში უცებ მივხვდი, რომ ჩვეულებრივ დღეებსაც შეიძლებოდა ასეთი ბრწყინვალე დასაწყისი ჰქონოდა. ყოველთვის ვწუწუნებდი, რომ ცხოვრება ძალიან ერთფეროვანი იყო, ყოველდღე ერთი და იგივე რუტინას ვიმეორებდი, მაგრამ მავიწყდებოდა, რომ სანამ გულით აღმოვაჩენდი, ყოველთვის მოულოდნელი სილამაზე გველოდებოდა. ეს მზესუმზირა სიცოცხლის მიერ გამოგზავნილ ელჩს ჰგავს, რომელიც თავის უნიკალურობას იყენებს იმის შესახსენებლად, რომ არ არის საჭირო მანძილის პოეზიით შეპყრობა; ჩვენს თვალწინ გადაშლილი პატარა სიხარულიც ღირს დაფასებად.
თავისი ხანმოკლე, მაგრამ ბრწყინვალე ყვავილობით, მან ჩემს ცხოვრებაში ახალი ენერგია შემოიტანა. ეს მაფიქრებინებს, რომ ცხოვრების პოეზია არა შორეულ და მიუწვდომელ ადგილებში, არამედ ჩვენს თვალწინ არსებულ ყოველ წამში იმალება. ცხოვრების რომელიმე კუთხეში ყოველთვის იქნება მოულოდნელი სილამაზე, რომელიც კურნავს ამ მცირე სინანულს და გაანათებს გზას წინ.
გამოქვეყნების დრო: 2025 წლის 3 ივნისი